چرا به تماشا فیلم های ترسناک علاقه داریم؟ - مجله دانلود و سرگرمی

به گزارش گروه سیاسی خبرنگاران، با توجه که افراد بی شماری برای دیدن وحشت لوری استرود از مایکل مایرز در قسمت یازدهم مجموعه هالووین به سالن های سینما می فرایند و یا فیلم های ترسناک کلاسیک مثل کابوس در خیابان الم، روانی و سکوت بره ها در خانه هایشان دیدن می نمایند، به نظر می رسد فیلم های ترسناک فقط در ماه اکتبر و در بازه زمانی خاصی مورد استقبال قرار نمی گیرند و همواره مخاطبان خود را دارند.

در حقیقت، این فیلم ها تکیه گاه اصلی سینما هستند. اولین فیلم های ژانر ترسناک در اولین روز های پا گرفتن فیلم های صدادار در دهه 1930 ساخته شدند. مثل فیلم فرانکشتاین و دراکولا در سال 1931. البته پیش از آن هم فیلم های ترسناک صامتی مانند سمفونی وحشت در سال 1922 ساخته شد که نخستین فیلم تاریخ سینما در ژانر ترسناک محسوب می گردد. اما چرا مردم اینقدر مشتاق دیدنی هیولا ها و قاتلان هستند که از کنار خانه های تسخیر شده عبور می نمایند و از گوشه کنار های تاریک بیرون می پرند؟ چه چیزی یک فیلم ترسناک را ترس برانگیز و مجذوب کننده نموده است؟ مالکوم توروی، کارگردان انگلیسی فیلم و رسانه، پاسخ هایی برای این موضوع دارد.

چه چیزی فیلم ژانر وحشت را ترسناک می نماید؟

تئوری های مختلفی در این باره وجود دارد. برخی نظریه ها معتقد هستند برای اینکه یک اثر در ژانر وحشت طبقه بندی گردد، باید یک موجود هیولایی در آن قرار داد که به نحوی از نظر شکل و شمایل تهدیدنماینده و ترسناک به نظر برسد. گاهی هیولا ها در فیلم هایی مثل بیگانه و ارّه قوانین طبیعت را نقض می نمایند. اما گاهی هم این هیولاا ها از بین انسان ها انتخاب می شوند. مثل فیلم های هالووین، روانی و سکوت بره ها.

در این مورد این شخصیت های انسانی معمولا دارای ابرقدرت هایی هستند. برای مثال هانیبال لکتر در فیلم سکوت بره ها قادر به خواندن فکر افراد است و در فرار کردن توانایی زیادی دارد. می توان که آن ها فقط ظاهری انسانی دارند. مهم نیست که هیولا چگونه به نظر می رسد، اما بسیاری معتقدند که این باید یک ویژگی اصلی داشته باشند که بتوان آن ها را از هیولای ژانر های دیگر مثل ژانر علمی تخیلی متمایز کرد.

البته فیلم های ترسناک زیادی هم مثل پروژه جادوگر بلر و تسخیر شده وجود دارند که هیچگاه به طور شفاف یک هیولا را به تصویر نکشیده اند، اما باز هم در ژانر وحشت طبقه بندی می شوند.

چرا مردم از وحشت کردن لذت می برند؟

به گفته توروی، جانور درون محبوب ترین نظریه ای است که محبوبیت ژانر وحشت را شرح می دهد. این تئوری می گوید که قسمتی از ناخودآگاه هر انسانی به اینطور موارد علاقه دارد. می توان گفت روی بخشی هیولایی از انسان ها یک لایه نازک مدنیت نهاده شده است. طبق این ایده، اگرچه آگاهانه کاری که هیولا انجام می دهد را تأیید نمی کنیم، اما در اعماق وجودمان، ما از دیدن قتل و لشکر کشی هیولا لذت می بریم، زیرا اگر می توانستیم این کار را می کردیم. همه از هر فیلم ترسناک لذت نمی برند. این موضوع نشان می دهد عوامل دیگری هم در این موضوع دخیل هستند. برای مثال کار هایی که تد باندی (قاتل سریالی) انجام داده بود، بسیار وحشتناک بوده اند، اما از نظر روانشناسی مخاطب می خواهد بداند که در فکر او چه گذشته است.

نظریه های دیگر بر روی هیجانی تاکید می نمایند که از ترس ایجاد می شوند. عده زیادی هستند که از فعالیت های مهیج که آدرنالین آن ها را بالا می برد، لذت می برند. توروی گفت، این هیجان ممکن است به ویژه در شرایطی که تهدیدی واقعی برای ما وجود ندارد، خوشایند باشد. او معتقد است با فیلم های ترسناک مخاطبان می توانند احساسات شدیدی را تجربه نمایند بدون اینکه عواقب آن را متحمل شوند، به همین علت به آن ها این امکان داده می گردد که از این احساس لذت ببرند.

واکنش یکه خوردن یا واکنش جاخوردگی

چیزی که علاقه مندان به وحشت از آن شکایت دارند، استفاده بیش از حد از واکنش جاخوردگی است که اغلب در دنیای سینما به آن Jump Scare می گویند. توروی معتقد است استفاده از این تکنیک کاملا قاونی است و اگر به درستی استفاده می گردد می تواند به بهتر شدن فیلم یاری نمایند، اما برخی از فیلم ها بیش از حد به این تکنیک اعتماد می نمایند که به نقطه ضعف آن ها تبدیل می گردد.

توروی بعلاوه می گوید برخی از افراد دریافتند که استفاده بیش از میزان خون و خشونت می تواند ضعف یک فیلم ترسناک باشد. اگرچه مجموعه فیلم های سینمایی ارّه مثال نقض این مورد است، چراکه در گیشه فروش مورد استقبال نهاده شد و در جمع سودآور ترین فیلم های تاریخ سینما واقع شده است.

چه چیزی باعث موفقیت فیلم ترسناک می گردد؟

توروی می گوید فیلم سینمایی سکوت بره ها یک قهرمان زن جالب دارد. زیرا او در عین حال بسیار باهوش و بسیار شجاع و بسیار قوی و بسیار حساس به نظر می رسید. از طرفی هم هانیبال لکتر هم یک شرور عجیب و غریب کاریزماتیک بود که باعث موفقیت فیلم شده اند. یا فیلم بیگانه که از نظر توروی، طراحی آن بسیار بدیع و جالب بوده است. در موفقیت فیلمی مثل برو بیرون هم نه تنها بازیگری و فیلمبرداری بلکه بیان مسائل اجتماعی هم دخیل بود.