درباره تنت؛ اکشن اما پیچیده - مجله دانلود و سرگرمی

اکشن اما پیچیده

تِنت یک فیلم اکشن و دلهره آور است و اگر هوادار این دسته فیلم ها هستید، برترین انتخاب را برای تماشا یک فیلم داشته اید. ماجرا از جایی آغاز می گردد که تنت که یک آژانس مخفی است، یک مامور CIA را دنبال می نماید. یک اجرای سمفونیک در کیف مورد حمله قرار می گیرد و مامور سیا که نامش در فیلم به طرز وحشتناکی با عنوان قهرمان داستان برده می گردد، برای بازیابی یک همکار و یک شئ عجیب، مخفیانه به این ماموریت فرستاده می گردد.

بعد از افتتاحیه اجرای سمفونیک، قهرمان داستان دستگیر و شکنجه می گردد و او کوشش دارد که اطلاعاتی را تحت شکنجه لو ندهد و به همین علت کوشش می نماید با خوردن قرص سیانور خودکشی کند. پس از آن نشان داده می گردد که قهرمان داستان زنده است و قرص سیانورش جعلی بوده. این جاست که برای او معین می گردد تمام آن چه بر سرش آمده نقشه از پیش طراحی شده آژانسی است که برای آنجا کار می نموده تا وفاداری او را آزمایش نمایند.

البته این همه داستان نیست چرا که فیلم های نولان به همین سادگی ساخته نمی شوند و زمانی که مفهوم پیچیده زمان به هر امری ورود پیدا کند حتی فهم آن را سخت می نماید و نولان برای فیلم بردای این فیلم یک هواپیمای واقعی 747 را منفجر می نماید.

نولان هم ضعف دارد

تنت پس از اکران توانست نظر مثبت منتقدان را برای خود کند و تمجیدهای فراوانی برای وجه فنی از آن شد اما در کنار تمامی تعریف ها نولان نتوانست کاری بی نظیر بسازد و از نظر پیچیدگی و گنگ بودن داستان و ضعف در شخصیت پردازی مورد انتقاد نهاده شد.

فیلم 357 میلیون دلار در سراسر دنیا فروش کرد در حالی که 200 میلیون دلار بودجه ساخت آن بوده است البته این نکته را نباید فراموش کرد که اکران این فیلم هم زمان با بیماری فراگیر کرونا در سراسر دنیا بود که نقش اساسی در فروش این فیلم بازی کرد.

جان دیوید واشنگتن، رابرت پتینسون، الیزابت دبیکی، کلیمانس پوزی، مایکل کین، آرون تایلر-جانسون، کنت برانا و دیمپل کاپادیا بازیگران اصلی فیلم هستند و بازی همگی آنها مخصوصا واشنگتن به عنوان قهرمان داستان مورد تشویق تماشاگران نهاده شده است.

در این باره بخوانید:

مروری بر فیلم های نوید محمدزاده به بهانه پخش قورباغه

سارا بهرامی؛ بازیگری خوب با سلیقه بد

مستندهای ساخته شده از دست خدا را ببینید

طبق نظر کسانی که فیلم را دیده اند در قسمت هایی از فیلم، بینندگان نمی توانند دیالوگ های تنت را به طور کامل درک نمایند و احتمالا در کوشش برای درک طرح پیچیده آن نیز همین مشکل را دارند. لازم به ذکر است که بعد از فیلم های پرستیژ و بی خوابی این سومین فیلم نولان است که هانس زیمر ساخت موسیقی آن را برعهده ندارد. آهنگسازی این فیلم برعهده لودویگ گورانسون است که در سال 2018 برای ساخت موسیقی فیلم پلنگ سیاه برنده جایزه اسکار برترین موسیقی فیلم شد.

به کریستوفر نولان نقدهایی وارد است که ذائقه مخاطب خود را به شدت هالیودی نموده است و فیلم هایش آن چه که باید را نمی گویند اما واقعیت این است که نولان اکنون توانسته تماشاگران بسیاری در سراسر دنیا را چشم انتظار خود نگه دارد و در این امر به شدت پیروز بوده است.