غایت نوشتن شناخت خویشتن است

به گزارش مجله دانلود و سرگرمی، به گزارش خبرنگاران ، به نقل از روابط عمومی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، سیزدهمین کارگاه از چهاردهمین دوره آموزش داستان نویسی آل جلال پنجشنبه (20آذرماه) با تدریس علی چنگیزی، داستان نویس و با حضور نویسندگان جوان از سراسر کشور و اعضای پایگاه نقد داستان در فضای مجازی برگزار گشت.

غایت نوشتن شناخت خویشتن است

چنگیزی در این کارگاه گفت: ما داستان می نویسیم به همان دلیلی که رویا می بینیم چرا که نمی توانیم رویاپردازی نکنیم. رویا دیدن در ذات انسان نهفته است. عده ای از کسانی که می نویسند رویاپردازهای جدی تری هستند شاید آن ها معتاد به رویا دیدن باشند.

این داستان نویس افزود: نوشتن فرار از واقعیت نیست بلکه غوطه خوردن در آن است؛ رویا قرار است ما را به واقعیت رهنمون کند و ما را به هرچه بهتر معنا ساختن از جهانی پیرامونمان هدایت کند. نویسنده از پس رویاهایش به دنبال یافتن حقیقت است و ادبیات احساس واقعیت ها و حقایق است.

ادبیات شفاست

نویسنده کتاب بزهایی از بلور گفت: صادق هدایت معتقد بود نوشتن یک راه فرار برای آرزوهای ناکام است. او معتقد بود ادبیات راهی برای بیرون آمدن از انزوای دورنی است. همچنین یوسا معتقد بود ادبیات خوراک جان های ناخشنود و عاصی است؛ زبان رسای ناسازگاران و پناهگاه کسانی است که به آنچه دارند خشنود نیستند. به عبارتی از این گفته ها می توان استنباط کرد که ادبیات شفاست و بعد از مدتی نوشتن و مطالعه به این موضوع پی می بریم که به داستان، رمان، شعر و... احتیاج داریم برای اینکه زندگی بهتری داشته باشیم و با شناخت زندگی پیرامون، تفکر خود را اصلاح کنیم.

چنگیزی تاکید کرد: بدون ادبیات نویسنده و خواننده چیزی در جهان کم دارد که با نوشتن سعی می کند آن را پیدا کند. ادبیات یک نوع خودگشودگی است.

وی فیزیولوژی، امنیت، عشق یا وابستگی، عزت نفس و شکوفایی فردی را از جمله دلایل نوشتن برشمرد و گفت: نویسنده نوشتن را آغاز کرده تا خود را بشناسد و شکوفایی فردی غایت نوشتن است. اگر نوشتن باعث نشود که ما آدم بهتری شویم و اخلاق مدار باشیم، تماما با شکست روبرو شده ایم چرا که غایت نوشتن شناختن خویشتن است.

نویسنده کتاب پنجاه درجه بالای صفر ادامه داد: کسی که نتواند با ادبیات خود را شفا دهد، طبعا نمی تواند جامعه را اصلاح کند. اگر یک نویسنده فقط از مسائل بگوید و از جامعه، سیاست، اقتصاد و... جهان بینی و گفتمان نداشته باشد، صرفا به بیان روزنامه ای حوادث می پردازد.

وی افزود: ما نباید فقط از مسائل بگوییم بدون اینکه جامعه را بشناسیم؛ عده ای از نویسندگان امروزی مسائل سطحی جامعه را مطرح می کنند که هرکسی هم از آن اطلاع دارد چراکه نویسنده وارد مرحله خودشناسی نشده است.

چنگیزی تاکید کرد: اگر دلیل نویسندگی شما شناخت خودتان است راه و راستا را درست انتخاب کرده اید در غیراین صورت راه را اشتباه آمده اید.

وی در پایان گفت: همیشه کتابی شایسته خواندن و نویسنده ای خواندن آثارش جذاب خواهد بود که از اسطوره و استعاره استفاده کرده باشد و از طریق جهان بینی مسائل را مطرح و تحلیل کرده باشد.

شایان ذکر است، چهاردهمین دوره داستان نویسی آل جلال در آستانه برگزاری سیزدهمین دوره جایزه ادبی جلال آل احمد، از سوی خانه کتاب و ادبیات ایران برنامه ریزی و اجرا شد. این رویداد آموزشی از پنجشنبه سیزدهم تا جمعه بیست و دوم آذرماه در قالب سیزده کارگاه مجازی برنامه ریزی شد و پذیرای هشتصد و هفتاد ادب جو و علاقه مند داستان از اقصی نقاط کشور بود.

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران
انتشار: 26 دی 1399 بروزرسانی: 26 دی 1399 گردآورنده: dnl4all.ir شناسه مطلب: 797

به "غایت نوشتن شناخت خویشتن است" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "غایت نوشتن شناخت خویشتن است"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید