جنگل الیمستان آمل؛ مرطوب، خزه بسته و رویایی - مجله دانلود و سرگرمی

اگر نمی دانید جنگل الیمستان کجاست و چه جاذبه های توریستی دارد در این مقاله از مجله توریستی خبرنگاران همسفر من باشید تا برای تان از مجذوب کنندهیت های این زیبای تمام عیار بگویم.

جنگل الیمستان کجاست؟

جنگل الیمستان یکی از جاهای دیدنی آمل است که در کیلومتر 20 جاده هراز در نزدیکی روستایی به نام الیمستان قرار گرفته است. این جنگل از سمت تهران در کیلومتر 140 جاده هراز قرار گرفته است.

مسیر جنگل الیمستان از تهران چطور است؟

مسیر دسترسی به جنگل الیمستان از تهران، از کیلومتر 140 جاده هراز آغاز می گردد. وقتی به کیلومتر 140 جاده هراز رسیدید باید وارد یک مسیر فرعی در سمت راست جاده شوید. روی تابلو نام امامزاده لهاش را می بینید. کمی جلوتر یک دوراهی است که باید وارد سمت چپ جاده شوید. این جاده فرعی پیچ و خم زیادی دارد و طول آن 7 کیلومتر است. در مسیر جاده اول به روستای لهاش می رسید که اگر حدود 3 کیلومتر ادامه دهید به اولین ایستگاه مسیر پیاده روی الیمستان-امامزاده قاسم می رسید.

آب وهوای جنگل الیمستان چگونه است؟

جنگل الیمستان آمل در فصل بهار و تابستان به علت وجود چشمه ها و سایه سار درختان، خنک است. در فصل پاییز و زمستان هوا خیلی سرد می گردد چون ارتفاع این جنگل از سطح دریا حدود 1500 متر است.

قدمت و تاریخچه جنگل چقدر است؟

الیمستان یکی از روستاهای توریستی استان مازندران و از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل است. این جنگل سرسبز بخشی از جنگل های هیرکانی است که بیشتر از 50 میلیون سال قدمت دارند. همین قدمت باعث شده نمونه هایی خاص از گونه های گیاهی در این جنگل رشد نمایند.

الیمستان هم مثل دیگر جنگل های ایران در گذر زمان تغییراتی داشته است. همه آن ها هم با قدم گذاشتن این موجود دو پا به جنگل آغاز شد، وگرنه تا قبل از آن جنگل و گونه های حیوانی آن داشتند در صلح و صفا زندگی می کردند.

جنگل الیمستان آمل هم در سال های گذشته مورد هجوم قرار گرفته و بخش هایی از آن تخریب شده است، اما هر چه در وب فارسی و انگلیسی گشتم نتوانستم اطلاعات دقیقی از مساحت اولیه و مساحت حال حاضر آن پیدا کنم. انگار برای کسی آنقدر هم مهم نبوده که از مرزهای این ریه سبز آمل پاسداری کند.

حالا چرا الیمستان!

گیاهی به نام الیما در دل جنگل الیمستان آمل و در فصل بهار (بیشتر اردیبهشت ماه) می روید که خواص دارویی و کاربردهای زیادی دارد.

الیما نوعی تره کوهی است که محلی ها و اهالی روستا با آن آش و کوکوسبزی درست می نماید. اهالی روستا می گفتند نام جنگل را از این گیاه گرفته اند. البته در زبان محلی به الیمستان که یکی از بکرترین جاهای دیدنی آمل است، علیمستان و الیمستون هم می گویند.

شرایط آب وهوایی جنگل الیمستان آمل

جنگل الیمستان آمل ارتفاع زیادی از دریا دارد، یعنی چیزی حدود 1500 متر. ارتفاع زیاد جنگل از سطح دریا باعث شده دمای هوا در فصل گرما پایین باشد و در فصل سرما هر کسی نتواند شرایط آب وهوایی را تحمل کند.

با وجود چشمه های زیاد که در سطح جنگل پراکنده شده اند و سایه سار درختان سربه فلک کشیده و پوشش گیاهی متنوع، هوای اینجا در تابستان شرجی نیست و سطح رطوبت بالایی هم دارد.

اگر از شرایط آب وهوایی در فصول مختلف سال بپرسید، باید بگویم که در جنگل الیمستان آمل همواره هوا خوب است. دشت، جنگل، درخت ها و چشمه ها در فصل های بهار و پاییز از آب باران سیراب می شوند و در فصل زمستان هم که همه جا سفیدپوش می گردد.

طبیعت جنگل (پوشش گیاهی و جانوری) چطور است؟

از ابتدای مسیر پیاده روی در جنگل الیمستان می توانید تک وتوک درختان کم ارتفاعی را ببنید. این درخت ها بیشتر شامل درخت های میوه مثل آلوچه جنگلی، ولیک، ازگیل و… هستند. در میان این درخت های میوه می گردد گاهی درخت های بلندقامتی را دید که بیشتر شامل بلوط و راش هستند.

در بخش هایی از مسیر پیاده روی در جنگل الیمستان شاخه هایی را می بینید که در هم گره خورده و مسیر را مانند دالانی از بهشت ساخته اند. این همان جایی است که من اول از همه شیفته آن شدم و خواستم سفر را آغاز کنم. بالاخره به آرزویم رسیدم و زیر این دالان قدم زدم.

جنگل الیمستان در هر فصل چه شکلی است؟

فصل بهار سرآغازی است که در آن همه طبیعت جنگل الیمستان آمل سر از خواب زمستانی برمی دارد. گل ها تازه به تازه در دشت می رویند و درختان جوانه می زنند. البته همه این ها با آغاز بهار نیست. قبل از سال نو، یعنی درست زمانی که زمین کم کم گرم می گردد، درخت ها زودتر متوجه آمدن بهار می شوند، چون ریشه هاشان در دل زمین جای دارد. همین گرمی زمین، نویدی است برای آغازی دوباره و درختان و دشت به پیشواز عمو نوروز می روند.

این روند سرسبزی و رشد جوانه ها ادامه پیدا می نماید تا در فصل تابستان همه جا سبز گردد. خزه ها که در زمستان بی کار مانده بودند، آغاز می نمایند به بالارفتن از تنه درخت ها. هر کسی اینجا کار خود را خوب بلد است، نه سرکارگری هست نه معماری، همه گونه های گیاهی تنها یک هدف دارند و آن هم سرسبز شدن و سرسبز ماندن است.

اگر مثل من عاشق خنکای دلچسب هوا باشید و رنگ ها شما را شیفته نمایند، پس باید فصل پاییز را برای پیاده روی در جنگل الیمستان انتخاب کنید. صدای خش خش برگ ها یک وصف حال تکراری است، این بار بیایید به جای قدم زدن روی برگ ها، مثل بچه ها روی زمین غلت بزنید تازه می فهمید که لمس برگ ها با دست ها و شنیدن صدای خش خش آن ها ار فاصله نزدیک یعنی چه؟

در فصل پاییز، آب چشمه ها به قدری سرد است که سرما تا مغز استخوانتان پیش می رود، اما اگر صورت تان را با آب چشمه بشویید، تازه از تمام خواب های جهان بیدار می شوید.

اگر عادت به خوردن آب چشمه ندارید، پیشنهاد می کنم حتما با خودتان آب آشامیدنی ببرید، چون ممکن است خوردن آب چشمه عوارضی مانند تهوع برای شما داشته باشد. البته محلی ها آب آشامیدنی خود را از آب چشمه های جنگل الیمستان آمل فراهم می نمایند، بنابراین آب چشمه مسئله ای ندارد شاید شما مثل من حساس باشید.

وای از زمستان که جنگل از برف پوشیده می گردد. تا چشم می بیند و دوربین می تواند زوم کند، برف است. الیمستان زمستان های سردی دارد و در این فصل بیشتر اهالی از آنجا می روند، اما هر سال تعدادی از اهالی روستا می مانند تا از دارایی بقیه محافظت نمایند. شما هم می توانید در خانه اهالی ساکن شوید و روزها برای گشت وگذار و پیاده روی در جنگل الیمستان بیرون بروید.

در زمستان آب بیشتر چشمه ها یخ می زند و تنها یکی دو چشمه هستند که هنوز می جوشند. برای چای ذغالی می توانید از آب چشمه یا برف بهره ببرید، در هر صورت پس از خوردن یک لیوان چای داغ، آتش را به خوبی خاموش کنید. فرقی ندارد که بهار و تابستان باشد یا زمستان، مهم ترین وظیفه ما حفاظت از جنگل است.

جاهای دیدنی جنگل الیمستان چیست؟

جنگل الیمستان آمل تنها جاذبه توریستی این منطقه نیست. غیر از جنگل جاهای دیدنی زیادی هستند که می توانید سر حوصله به آن ها سر بزنید، اما قبل از هر چیز باید با این جاذبه ها آشنا شوید. به همین علت هم در ادامه می خواهم از دیگر جاهای دیدنی جنگل الیمستان بگویم؛ پس جایی نروید تا سفرمان با هم کامل گردد.

قله امامزاده قاسم

قله امامزاده قاسم یکی از مهم ترین جاذبه های الیمستان است. این قله در زمستان پوشیده از برف و در بهار سرسبز است. به همین علت هم در هر فصلی از سال، یک دلبری دارد که شما را به خود جذب کند. ارتفاع قله امامزاده قاسم، 2510 متر و یکی از برترین گزینه ها برای کوهنوردی است. آن بخشی از کوهنوردی در قله برای شما مجذوب کننده می گردد که در کل مسیر دامنه شرقی آن می توانید قله دماوند را ببینید.

قله امامزاده قاسم روی گوگل مپ

نقش پای رستم

از قله و نمای آن به دماوند که بگذریم، تازه می رسیم به یکی از جالب ترین دیدنی های الیمستان. این جاذبه توجه همه کوهنوردان و توریستان را به خود جلب می نماید، چون عجیب و فرق دارد. درست نرسیده به قله امامزاده قاسم، دو چاله بزرگ کنار هم دیده می گردد که محلی ها به آن نقش پای رستم می گویند، اما در اصل جای برخورد دو شهاب سنگ بزرگ است.

این حفره ها عمقی 10 متری در دل دامنه ایجاد نموده اند که نزدیک شدن به آن ها اصلا کار راحتی نیست.

یادتان هست که گفتم محلی ها به این چاله ها، نقش پای رستم می گویند؟

داستانش از این قرار است که بومیان منطقه الیمستان، افسانه ای جالب در خصوص این چاله ها دارند. بومی ها معتقدند که چاله ها یا گودال ها در اصل جای زانوهای رستم است، چون او در این منطقه زانو زده تا از آب دریا بنوشد. اینجای داستان که بایستید و سرتان را بالا کنید، چشم انداز زیبای جنگل الیمستان آمل، دشت های پُر از گل در بهار و چشم انداز خیره نماینده دماوند را می توانید ببینید.

نقش پای رستم روی گوگل مپ

همان طور که گفتم قبل از قله امامزاده قاسم، نقش پای رستم را می توانید ببینید. این نقش در گوگل مپ ثبت نشده است، پس اگر به این منطقه رفتید و آنتن داشتید، برای ثبت آن اقدام کنید تا دیگر کاربران نیز از نقشه آن اطلاع داشته باشند.

روستای لهاش

قبل از اینکه به جنگل برسید، درست اول ورود به الیمستان، روستایی هست که به آن لهاش می گویند. امامزاده این روستا یکی از توقفگاه های همیشگی توریستان است که برای استراحت، برداشتن آب آشامیدنی و استفاده از سرویس بهداشتی در آن توقف می نمایند.

قبلا امامزاده لهاش چند اتاق داشت که آن ها را به توریستان اجاره می دانند اما در ساختمان تازهی که برای این امامزاده ساخته شده است، اتاق ها به صورت کامل حذف شده اند. متولی امامزاده می گفت که قرار است دو اتاق 10 متری برای اجاره به توریستان ساخته گردد. فقط توجه کنید که این اتاق ها به خانواده ها اجاره داده می گردد و گروه های توریستی نمی توانند از آن ها استفاده نمایند.

لهاش در منطقه ای کوهستانی قرار گرفته و آب وهوایی معتدل دارد. به انتهای روستا که برسید می توانید نشانه هایی از جنگل الیمستان آمل را ببینید. مردم روستا بیشتر به کشاورزی و دامداری مشغول هستند و برخی از اهالی هم صنایع دستی می بافند. یکی از محصولات کشاورزی روستای لهاش، زرشک است که در بهار و زمستان در کوه می روید.

روستای لهاش روی گوگل مپ

منطقه قلاردن

قلاردن یکی از منطقه ها بکر آمل است که در اردیبهشت ماه، پُر از گل گاوزبان می گردد. محلی ها به همراه زن و بچه، اردیبهشت هر سال روانه این منطقه می شوند و گل گاوزبان و گیاه دیگری به نام زی زا می چینند. از روستای الیمستان تا منطقه قلاردن فقط 1.5 الی 2 ساعت راه است و اگر از سختی مسیر بپرسید که باید بگویم مسیر کمی شیب دار اما راحت است.

در منطقه قلاردن می توانید بقایایی از یک قلعه قدیمی را ببینید. البته یک گاوسرا هم ساخته شده که در اصل اقامتگاه چوپان های محلی است. یک کیلومتر که از گاوسرا فاصله بگیرید، مرتعی را می بینید که به آن سجمون می گویند و گله دارهای این منطقه از آب چشمه این مرتع برای سیراب کردن گله های خود استفاده می نمایند.

لوکیشن منطقه قلاردن روی گوگل مپ

منطقه قلاردن هنوز روی گوگل مپ ثبت نشده است و من هم در سفر قبلی نتوانستم این کار را انجام دهم. پس اگر به این منطقه که یکی از جاهای دیدنی آمل است سفر کردید، آدرس را ثبت کنید.

در جنگل چه کارهایی انجام دهید؟

جنگل الیمستان زیبایی های خیره نماینده ای دارد و کارهای زیادی می توانید در فصول مختلف سال در آن انجام دهید که یکی از مجذوب کننده ترین آن ها پیاده روی در جنگل الیمستان است.

در این بخش می خواهم از کارهایی بگویم که می توانید در الیمستان از جاهای دیدنی آمل انجام دهید.

کوهنوردی

کوهنوردی یکی از مجذوب کننده ترین کارهایی است که می توانید در سفر به جنگل الیمستان تجربه کنید. بالارفتن از ارتفاعات قله امامزاده قاسم و دیدن رخ زیبای دماوند از هیجان انگیزترین کارهای این سفر است. خیلی از توریستانی که راهی الیمستان می شوند، در واقع هدفشان بالا رفتن از قله است تا در بلندای آن بتوانند زیبایی ها را زیر پای خود دیدن نمایند.

دوچرخه سواری

اگر اهل دوچرخه سواری هستید، مسیرهای جنگل الیمستان می تواند یکی از برترین ها برای شما باشد. با یک ماشین آفرود تا نزدیکی روستای لهاش بروید و از آنجا سوار بر دوچرخه وارد جنگل شوید. از برخورد هوای خنک با صورت خود به وجد می آیید و اگر خیلی حرفه ای هستید می توانید دستان خود را باز کنید تا پرواز را حس کنید.

طبیعت گردی

طبیعت گردی یکی از بخش های جدانشدنی از سفر به الیمستان است. اگر با گروهی از توریستان به این سفر رفته اید، پیمایش در مسیرهای مختلف جنگل و دشت می تواند لحظات خوبی را برای شما رقم بزند. اینجا طبیعت با شما حرف می زند، فقط چشمانتان را ببندید و سکوت کنید تا صدای طبیعت الیمستان را بشنوید.

عکاسی

مگر می گردد به الیمستان رفت و از زیبایی های آن عکاسی نکرد؟ هر فصل این منطقه شگفتی های خاص خود را دارد و می توانید با دوربین عکاسی یا موبایل آن را برای همواره ثبت کنید.

پیاده روی

پیاده روی در جنگل الیمستان از اولین کارهایی است که می توانید در این منطقه انجام دهید. با توجه به اینکه این منطقه وسیع است، پیشنهاد می کنم حتما با یک راهنما برای پیاده روی بروید. مسیرهای پیاده روی در جنگل الیمستان آمل تعیین بوده و از میان درختان و دشت ها می گذرد.

پیاده روی را باید قبل از روستای لهاش آغاز کنید. فقط توجه کنید که اهالی اجازه ورود توریست به روستا را نمی دهند، بنابراین از 500 متر مانده به روستا پیاده روی را آغاز کنید تا وارد جنگل شوید.

پیک نیک

بخشی از لذت سفر به طبیعت و جاهای دیدنی آمل، پیک نیک است. بعد از یک پیاده روی طولانی، واقعا یک پیک نیک کوتاه در میان جنگل می چسبد. توجه کنید که در میان جنگل الیمستان هیچ رستوران یا دکه ای برای خرید مواد غذایی وجود ندارد، پس با خودتان خوراکی ببرید.

بعد از اینکه استراحت تان تمام شد، جوری وسایل پیک نیک را جمع کنید که خبری از زباله و بازمانده های غذا نباشد. این طوری هم از طبیعت محافظت نموده اید و هم جنگل را برای دیگر توریستان تمیز نگه داشته اید.

کمپینگ و چادرزنی

اگر پیاده روی و گشت وگذارتان طول کشید و وسایل کمپینگ همراه تان بود، پیشنهاد می کنم کمپ بزنید. ترجیحا تنها نباشید بهتر است، سعی کنید با گروهی از توریستان در جنگل زیبای الیمستان کمپ بزنید. تا حالا گزارش نشده که در این جنگل حیوان وحشی به توریستان حمله نموده باشند، اما بهتر است احتیاط کنید.

صبح که با صدای پرنده ها از خواب بیدار شدید، زیپ چادر را باز کنید تا با شگفت انگیزترین صحنه روبرو شوید، یعنی جنگلی که در مه آرمیده و تازه دارد به رگه هایی از نور خورشید اجازه عبور می دهد. چشمانتان را ببیندید و نفس عمیقی بکشید تا ریه های شما از بوی جنگل پُر گردد.

نگاهی به امکانات رفاهی و خدماتی جنگل الیمستان

در جنگل الیمستان آمل امکانات و خدمات رفاهی خاصی وجود ندارد. برای برداشتن آب آشامیدنی و استفاده از سرویس بهداشتی باید به امامزاده روستای لهاش بروید. اینجا قبلا چند اتاق وجود داشت که به توریستان اجاره داده می شد، اما با نوسازی امامزاده، اتاق ها حذف شدند.

در نزدیکی امامزاده و برای استفاده از آب آشامیدنی و سرویس بهداشتی می توانید کمپ بزنید اما اگر هدف شما رفتن به دل جنگل و چادر زدن در آن است، باید با خودتان خوراکی و آب آشامیدنی ببرید.

برترین زمان سفر به الیمستان چه وقت است؟

در فصل بهار و تابستان و خصوصا آخر هفته ها، مسیر الیمستان خیلی شلوغ است، پس برترین کار سفر در وسط هفته خواهد بود.

همه فصل های این جنگل زیبایی خاص خود را دارد پس هر فصلی را می توانید برای سفر انتخاب کنید. فقط یادتان نرود که ارتفاع این منطقه از سطح دریا 1500 متر است و پاییز و زمستان سردی دارد. اگر زیاد با سرما شاد نیستید، همان بهار یا تابستان را انتخاب کنید.

برای پیاده روی و گشت وگذار در جنگل احتیاجی نیست هزینه پرداخت کنید، اما برای اقامت در روستا یا اقامتگاه های بومگردی باید هزینه کمی بپردازید.

به نظر من که پاییز را انتخاب کنید، اصلا زندگی من با این فصل گره خورده و هر کسی از من بپرسد برترین فصل برای رفتن به الیمستان و دیگر جنگل های کشور کدام است، بی بروبرگشت می گویم، پاییز زیبای من.

جنگل الیمستان کجاست؟

جنگل الیمستان یکی از جاهای دیدنی آمل است که در کیلومتر 20 جاده هراز در نزدیکی روستایی به نام الیمستان قرار گرفته است. اگر از تهران به این جنگل می روید، مسیر ورودی به الیمستان در کیلومتر 140 جاده هراز قرار گرفته است.

لوکیشن جنگل الیمستان روی گوگل مپ

مسیر دسترسی به جنگل

برای دسترسی به جنگل الیمستان اگر از آمل راهی می شوید، باید در کیلومتر 20 جاده هراز و اگر از تهران راهی می شوید، در کیلومتر 140 جاده هراز وارد مسیر فرعی در راست جاده شوید.

روی تابلو نوشته امامزاده لهاش، وقتی وارد فرعی شدید، کمی جلوتر به یک دو راهی می رسید که باید وارد جاده سمت چپ شوید. این جاده فرعی آسفالته است، اما باریک بوده و پیچ و خم زیادی دارد.

طول جاده 7 کیلومتر است که در مسیر آن، اول به روستای لهاش می رسید و اگر حدود 3 کیلومتر در جاده خاکی بروید، به اولین ایستگاه مسیر پیاده روی یا جنگل پیمایی الیمستان-امامزاده قاسم خواهید رسید. چون مسیر سخت و پُر از پیچ و خم است، با ماشین آفرود بروید تا وسط مسیر جا نمانید.

فاصله تهران تا جنگل الیمستان

از تهران تا جنگل الیمستان 158 کیلومتر است و حدود 2 ساعت و 50 دقیقه در راه هستید.

اجاره ویلا در جنگل الیمستان ممکن است؟

قبلا در امامزاده لهاش چند اتاق وجود داشت که می توانستید اجاره کنید، اما فعلا نمی گردد. قرار شد در آینده دو اتاق در امامزاده بسازند تا محل اقامت خانواده ها باشد.

تا آن موقع می توانید کمپ بزنید یا در خانه های روستاهای مجاور مانند روستای الیمستان و روستای لهاش اقامت کنید. برای اقامت در این روستا ها یا برای کمپ زدن هم به امکانات اولیه احتیاج پیدا می کنید.

نکات احتیاطی در سفر به جنگل الیمستان

برای سفر به الیمستان مهم ترین نکته بردن خوراکی و آب آشامیدنی است چون داخل جنگل امکانات رفاهی وجود ندارد. اقامتگاهی برای مسافران ساخته نشده است، اما اگر می خواهید شب را در جنگل الیمستان بمانید می توانید چادر بزنید یا در خانه های روستاهای اطراف اقامت کنید.

کارهای زیادی در جنگل دارید که یکی از مجذوب کننده ترین آن ها پیاده روی است. اگر با خودتان دوچرخه بردید که حتما دوچرخه سواری کنید. پیک نیک و دم کردن یک چای ذغالی در هوای مرطوب و خنک جنگل خیلی می چسبد، پس امتحانش کنید.

به درخت ها آسیب نزنید و از چوب های خشک اطراف برای آتش روشن کردن بهره ببرید.

مسیر پیاده روی در جنگل الیمستان خیلی سخت نیست، اما اگر به پیمایش عادت ندارید به علت نداشتن آمادگی لازم، ممکن است عضلاتتان بگیرد. در این حالت برترین کار، عکاسی و استراحت در جنگل است.

جنگل الیمستان آمل؛ سفری به جهانی تازه

یکی از مجذوب کنندهیت های سفر به این است که غافلگیر شوید و ندانید دقیقا با چه چیزی روبه رو هستید. اولش که بار سفر به جنگل الیمستان را می بندید، چون مثل من فقط عکس های جنگل را دیده اید، پیش خودتان می گویید: عجب جای قشنگ و بکری، اما وقتی به وسط جنگل می رسید، تازه می بینید که عکس ها نمی توانند حق مطلب را ادا نمایند و باید با چشم دید و لمس کرد.

الیمستان در کیلومتر 20 جاده هراز از آمل قرار گرفته و دو روستای اطراف آن یعنی لهاش و الیمستان هم برای خودشان گوهری هستند. سفر من یک روزه بود و نشد همه جنگل را ببینم. اگر شما به جنگل الیمستان رفته اید، کمی از حس وحالتان و تجربه گشت وگذار در جنگل بگویید تا من و خواننده های مجله خبرنگاران برای سفر شال و کلاه کنیم و بادی به سرمان بخورد.