نگاهی به فیلم آزور (Azor)؛ در جستجوی یک بانکدار گمشده - مجله دانلود و سرگرمی

به گزارش خبرنگاران؛ ماجرای فیلم در دوران حکومت شورای نظامی در دهه های 70 و 80 میلادی اتفاق می افتد. ایوان شخصیتی خوش مشرب است و شرایط سیاسی هم برای او اصلا اهمیتی ندارد.

تنها جایی در فیلم که ما او را عصبانی می بینیم زمانی است که برای ورود به میدان اسب دوانی مجبور است در صف بایستد و پاسپورتش را به نیرو های امنیتی نشان بدهد. فونتانا خیلی به این سمت نمی رود که نشان بدهد چرا این آدمی که کاملا وابسته به نظام سرمایه داری است، اصلا از کشت و کشتار هایی که در آن دوره اتفاق می افتاد نگران نیست.

فیلم آزور را به یک معنا می توان فیلمی مهیج دانست که بیننده را به تدریج و به شکلی عمیق با خودش درگیر می نماید. ساختار فیلم به صورتی است که قدم به قدم شرایط پیچیده تر می گردد و جستجو برای یافتن کیس دشوارتر به نظر می رسد.

هر چقدر ایوان با افراد بیشتری صحبت می نماید بیشتر به این نتیجه می رسد که کیس یک جور آفتاب پرست اجتماعی بوده که برخی ها دوستش داشته اند و برخی ها از او متنفر بوده اند. عملکرد او حالتی غیرعادی و غیرمنطقی داشته که با شیوۀ معمول عملکرد بانکدار ها کاملا متفاوت بوده است.

این فیلم به صورت مستقیم برخورد پرخشونتی را نشان نمی دهد، اما احساس فضای تهدیدآمیز را خیلی خوب به مخاطب منتقل می نماید. در یکی از صحنه های فیلم مصاحبهیی طولانی را بین ایوان و یک سرمایه گذار کارکشته شاهد هستیم که دربارۀ خطرات بازار سرمایه صحبت می نمایند. فضای این مصاحبه پر از ترس و تهدید است، زیرا شخص مقابل ایوان مثل یک رئیس مافیاست که هر لحظه بخواهد می تواند او را بکشد.

دنیای ساکت و مرموز این فیلم دنیای مردان مرفهی است که در اتاق های دربسته با هم مصاحبه می نمایند و برای رسیدن به قدرت و ثروت نقشه می کشند. این فیلم مقداری بیش از حد مبهم و گیج نماینده است به طوری که انگار نهایتا نیمه تمام می ماند و هیچ خاتمه بندی متعارفی ندارد. با این حال فیلم برجسته ای است که بازیگرانش نقطۀ قوت آن هستند. این یکی از معدود فیلم هایی است که می توان آن را از جنس کار های دیوید لینچ دانست.

• کارگردان و فیلمنامه نویس: آندریاس فونتانا (Andreas Fontana).
• بازیگران: فابریتزیو رونگیونه (Fabrizio Rongione)، استفانیه کلو (Stephanie Cleau)، کارمن ایریوندو (Carmen Iriondo).
• امتیاز: 6.6/10

منبع: lwlies.com