میلان، آمیزه ای از بلوک های بتونی، هنر خیابانی و فضای طبیعی - مجله دانلود و سرگرمی

میلان با تنوع فرهنگی بالا، غذاهای دلپذیر و مکان های ناشناخته ای که تنها محلی ها می شناسندشان گردشگران را بهت زده می نماید.

شهر پویا و در جریان است و همواره چیزی جدیدی در انتظار کشف شدن است. در این مقاله سعی نموده ایم به دیدنی ها و فعالیت های کمتر شناخته شده در میلان بپردازیم.

خرابه های رومی در Colonne di San Lorenzo

می دانستید که میلان آثاری از دوره روم باستان دارد؟ مشهورترین شان کولونه دی سان لورنزو است. در این ناحیه سرگرمی های شبانه وجود دارد و بومیان برای صرف غذا در تابستان حول میدان گرد هم می آیند.

دیدنی آدم ها همواره لذت بخش است و در طول تابستان موسیقی زنده به صورت بداهه نواخته می شود.

سفر در زمان در آلبرو فیوریتو

اگر میل دارید سبک غذاخوری ایتالیایی را از نزدیک لمس کنید به آلبرو فیوریتو بروید و به اعماق دهه 60 میلادی سفر کنید. غذا بسیار مقرون به صرفه است (پاستا و سوپ تنها 2 یورو، وعده اصلی 4).

فضای این رستوران آن را از سایرین متمایز می سازد، بهتر است آن را در ذهنتان مجسم کنید: باجه های تلفن عمومی، فهرست غذای دست نویس، چیدمان گرد گرفته و مالکی با سبیل ایتالیایی که به ندرت لبخند می زند.

نکته آخر: رستوران تنها زمان نهار باز است و قبل از 12 پر می شود.

دوچرخه سواری پیرامون Naviglio Martesana

از کانال های مصنوعی موسوم به Navigli تنها سه عدد به جای مانده که زمانی جزئی از شبکه آبی گسترده ای بوده اند. غالب مردم ناویگلیو گرنده و ناویگلیو پاوسه را به خاطر زندگی شبانه اش می شناسند.

کانال سوم، ناویگلیو مارتسانا، کانالی به طول 40 کیلومتر است که به رود آدا سرازیر می شود. دوچرخه سواری در راستای کانال بسیار خوشایند است. کمی خارج میلان روستاهای زیبایی وجود دارند و قفل های طراحی شده به وسیله داوینچی چشم را به خود جلب می نمایند.

طراحان محلی لباس در بازار شرقی

ایست مارکت، همزاد راسته بریک لین در لندن، رویدادی است که در سومین یکشنبه هر ماه در محله پساصنعتی Lambrate برگزار می شود.

غرفه های فروش در محلی که سابقا انبار بوده گردهم می آیند. آن ها اشیای صنعتی، لباس و لوازمی که به دست طراحان بومی خلق شده را به فروش می گذارند. موسیقی زنده و وانت های میوه فضا را رنگارنگ تر می نمایند.

استراحت در باغ مخفی

بررا در میلان محله ای است که به لطف آموزشگاه هنرهای زیبا جوی هنری و بوهمی دارد. روز و شب بررا هر دو دیدنی است و اگر در زمان روز به این محل می روید از رفتن به اورتو بوتانیکو غافل نشوید.

این باغ پر از گیاهان سرسبز است که حتی محلی ها هم از وجود آن کمتر اطلاع دارند: باغی مخفی در قلب شهر.

گرافیتی و هنر خیابانی

علاقه مندان به هنر خیابانی میلان را هیچ گاه فراموش نخواهند کرد، شهری که هنرمندان خیابانی آن بابت کارشان از شهرداری کمیسیون دریافت می نمایند.

برای دیدن این آثار به Isola، Via Santa Croce در نزدیکی Colonne و ایپودرومو، که گفته می شود بزرگ ترین دیوار منقوش در اروپا است بروید.

دیگر جاذبه هنری میلان جعبه های الکتریکی موسوم به جعبه های انرژی است که به وسیله هنرمندان خیابانی در سرتاسر شهر خلق شده اند.

دورنمای حیرت انگیز Palazzo Lombardia

مکان های متعددی برای دیدن میلان به صورت دورنما وجود دارد: از تراس دومو گرفته تا بسیاری از پشت بام ها.

برترین مکان شاید بالای پالازو لومباردیا در نزدیکی ویا ملچیوره جیویا است. روزهای آدینه بازدید رایگان است. در روزهای روشن نمای بی نظیری از آلپ را مشاهده خواهید کرد.

تپه های مونتستلا

میلان اگرچه در نگاه اول خاکستری و کسل نماینده به نظر می آید اما پارک های زیبای شهر نظرتان را عوض خواهد نمود. بیشتر کتاب های راهنما Parco Sempione یا Giardini Pubblici Indro Montanelli را برای گشت و گذار توصیه می نمایند.

اما اندکی آن طرف تر مونتستلا قرار گرفته است: پارکی با تپه ای عجیب در مرکز آن. میلان شهری مسطح است پس از این تپه از کجا سر بر آورده است؟ منتستلا در حقیقت تپه ای مصنوعی است که با مخروبه های جنگ جهانی دوم پوشیده از چمن ساخته شده است.

این محل برای دوندگان ایده آل است و نمای دلپذیری از شهر در بالای تپه انتظارتان را می کشد.

غذای ژاپنی

اگر در گذشته به میلان سفر نموده باشید می دانید که سوشی در حد و مقدار پیتزا محبوبیت دارد. مشکل اصلی این است که افزایش تعداد رستوران ها کیفیت غذا را تحت الشعاع قرار داده است.

برای تجربه طعم اصیل ژاپنی به Sol Levante بروید و در کانتر بنشینید تا هنر سرآشپز در قطعه قطعه کردن ماهی تن قرمز و سالمون را دیدن کنید. قیمت غذا گران است اما قطعا به تجربه اش می ارزد.

بالکن پشت بام 10 Corso Como

10 Corso Como ایده کارلا سوتزانی بوده و بوتیکی مشهور است. در این مجموعه، رستوران، هتلی کوچک، گالری هنری و کتاب فروشی وجود دارد.

برترین مکان اما بالکن آن است که دسترسی به آن رایگان بوده و محلی ایده آل برای استراحت کردن و لذت بردن از منظره ها باشکوه آسمان خراشی در نزدیکی آن است.

محله چینی ها

محله چینی های میلان به میانه های قرن 19ام بازمی شود، زمانی که خانواده های استان شنزن برای کار کردن بر روی ابریشم به دست آمده از آسیاب های Lake Como وارد شهر شدند.

150 سال بعد، نواحی اطراف Via Paola Sarpi مملو از غذاخوری هایی باب میل همه سلیقه ها و بودجه ها شده است.

Hua Cheng برای وعده ای مقرون به صرفه و لذت بخش فوق العاده است، Wang Jiao اما اندکی گران تر است. در زمینه غذاهای خیابانی پیشنهاد می کنیم پودینگ های میوه ای و Bubble Tea (نوشیدنی تایوانی تهیه شده بر اساس چای) را از دست ندهید.