زبان فارسی مهمترین فصل مشترک ایرانیان و اصلی ترین عنصر هویت ایرانی است - مجله دانلود و سرگرمی

مصیب امیری (رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری) در سومین همایش ملی میراث زبانی گفت: کمتر کشوری را میتوان یافت که ساختاری کاملا یکدست و همگون داشته باشد و از تنوع به دور باشد.

او ایران را در شمار کشورهایی خواند که از تنوع قومی و زبانی بالایی برخوردار است و افزود: این گوناگونی در گستره کشور پهناور ایران یکی از مصادیق میراث ناملموس و در حوزه میراث فرهنگی شایان توجه بسیار بوده و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در راستای یکی از وظایف حاکمیتی خود که پاسداری و حفظ تنوعات زبانی و گوناگونی های فرهنگی است به گوناگونی زبانی، قومی و فرهنگی توجه ویژه دارد.

امیری با بیان اینکه در طول تاریخ دیرینه ایران زمین، اقوام مختلف در سرزمین مادری خود ایران به زبانهای مختلفی صحبت میکرده اند و در کنار یکدیگر زندگی مسالمت آمیزی داشته اند، شرح داد: در جغرافیای ایران زمین گاه در فاصله های مکانی بسیار کوتاه، گونه های زبانی مختلفی رواج دارد و ممکن است تفاوت آنها در حدی باشد که فهم متقابل را بین گویش وران آنها سخت کند که این تنوع گویشی بخشی از میراث فرهنگی ماست و وظیفه داریم که آن را از گزندهای گوناگون و خطر نابودی محافظت کنیم.

او خاطرنشان ساخت: از سوی دیگر زبان فارسی در کل کشور وظیفه برقرار کردن ارتباط بین گویش وران گونه های زبانی مختلف را به عهده دارد، این زبان با پشتوانه ادبی و فرهنگی غنی خود که ماحصل تلاش و مشارکت تمامی اقوام ساکن ایران است از دیرباز زبان رسمی و زبان میانجی بوده یعنی علاوه بر آن که جامعه را با مناسبات رسمی و دولتی مرتبط می کند، زبانی برای ارتباط اقوام مختلف است.

رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ارتباط بین زبان ملی و زبان اقوام را بسیارحائز اهمیت خواند که دولتها باید اهتمام لازم داشته باشند که توجه به زبان ملی و رسمی خللی در رشد و احیای زبانهای محلی ایجاد نکند و اظهار کرد: خوشبختانه در ایران براساس اصل 15 قانون اساسی اگرچه زبان فارسی زبان ملی و مشترک بشمار می آید و زبان رسمی کشور است و در آموزش، ادارات و رسانه رواج دارد اما توجه ویژه ای هم به آزادی زبان اقوام شده و اجازه داشتن نشریه، رسانه و آموزش ادبیات زبان مادری در قانون لحاظ شده است.

امیری گفت: با ایجاد فرصت هایی برای تقویت زبان های محلی میتوان جلوی بسیاری از سواستفاده ها و تحرکاتی که از طریق دشمنان بر علیه زبان ملی و دفاع از زبانهای محلی صورت می گیرد را گرفت.

رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با اشاره به این نکته که باید سیاست حاکمان به سمت وحدت ملی، تقویت و حفظ عدالت زبانی باشد، تا جلوی هرگونه واکنش منفی گرفته شود، شرح داد: علاوه بر آن با توجه به آنکه نقش زبان نسبت به دیگر مؤلفه های هویتی در ایجاد انسجام ملی پررنگ تر و تأثیر آن بیشتر بوده و لازم است همگی در جهت تقویت جایگاه زبان فارسی به عنوان عامل وحدت بخش و ابزار ارتباطی اقوام مختلف ایرانی بکوشیم، چرا که حفظ وحدت و انسجام ملی در گرو آن است.

او افزود: در واقع یکی از ملزومات انسجام ملی، برخورداری از زبانی است که در گوناگونی زبانها، نقش زبان میانجی و ابزار ارتباطی بین اقوامی را ایفا و امکان ارتباط را در سطح کشور فراهم کند.

امیری در سرانجام با بیان اینکه در سیاست گذاری زبانی کشور باید در کنار پاسداری از تنوع قومی- زبانی، به این نقش زبان فارسی توجه ویژه داشته باشیم و اهمیت راهبردی آن را درک کنیم، افزود: زبان فارسی، زبانی تحمیلی و جایگزین زبانهای دیگر رایج در ایران نیست و نباید باشد؛ اما مهمترین فصل مشترک ایرانیان و اصلی ترین عنصر هویت ایرانی است و از این رو می تواند عاملی برای توسعه همبستگی ارتباطی و میهنی ایرانیان باشد.