رسانه ها به جای ایجاد وحشت، روشنگری کنند - مجله دانلود و سرگرمی

این استاد روزنامه نگاری در گفت وگویی با خبرنگاران درباره وظیفه رسانه ها در اتفاقات اخیر و به ویژه کمک به انتشار اخبار موثق درباره ویروس کرونا، به وجهی از رسانه اشاره کرد که دنبال جذب مخاطب می شود. او در توضیح این مطلب گفت: اصولاً رسانه ها دنبال خبرهای معمولی و پیش پا افتاده نیستند در نتیجه خواه یا ناخواه به طرف خبرهای تلخ کشیده می شوند؛ خبرهایی از قبیل قتل، جنایت، کمبود، رکود، ورشکستگی، اختلاس و سوء استفاده از خبرهایی که معمولاً جنبه شادمانی ندارند و بیشتر جنبه های سیاه دارند.

وی ادامه داد: اینکه می گویند روزنامه نگاران سیاه نمایی می کنند، واقعیت این است که این خواسته روزنامه نگاران نیست، بلکه خواسته مخاطبان است. این روزها در میان افراد زیاد گشتم و متوجه شدم متاسفانه فضای مجازی بلای بزرگی بر سر ما آورده است. فضای مجازی به پیروی از این اصل، در جهت فاجعه آمیز و بحرانی نشان دادن فضا اقدام می کند. در حال حاضر زندگی در جریان است. الان مردم در حال زندگی کردن هستند خرید و فروش می کنند، تحصیل می کنند، کارهایی که لازم است انجام می دهند. فکر می کنم کمی هم ما رسانه ها و روزنامه نگاران به طرح این روزگار، رنگ سیاهی نپاشیم بهتر است.

او در عین حال گفت: نمی گویم این ماجراها را ندید بگیریم اما به جای بزرگ کردن و خطرناک جلوه دادن این مساله، بگوییم در برابر یک بیماری همه گیر به این خطرناکی چه کنند. من شنیدم که در مترو می گفتند می خواهند تهران را قرنطینه کنند، آیا با 20 میلیون جمعیت و حواشی آن این امکان وجود دارد؟! جای دیگر هم شنیدم که می گفتند پادگان ها را هم تعطیل کرده اند مگر می شود مملکت را بدون ارتش و سپاه و قوای امینتی گذاشت! نه در این قضایا بلکه در خیلی از قضایای دیگر نمی گویم خبر نرسانیم و نگوییم که چه خطری آدم های این سرزمین را تهدید می کند ولی کمی به آن طرف ماجرا هم نگاه کنیم. با آدم های کارشناس وزارت بهداشت و دانشگاهیان مصاحبه کنیم و به مردم توصیه های عملی و علمی را بگوییم که چه کنند. مردم باید خرید کنند باید معامله کنند باید درس بدهند به مردم بگوییم که در این فضا چه کارهایی می توانند انجام دهند.

قاضی زاده سپس تاکید کرد: نمی گویم ماجرا کوچک است حادثه ای پیش نیامده است ولی کمی به جای اینکه وحشت ایجاد کنیم و به وحشت ایجاد شده دامن بزنیم سعی کنیم به مردم راه را نشان دهیم. به آنها بگوییم در این شرایط چه کاری انجام دهند بهتر است. آیا دستکش یک بار مصرف و ماسک جلوی انتقال ویروس را می گیرد آیا در بیرون غذا نخوریم کمک می کند؟ آب را چطور بنوشیم بجوشانیم یا چه کنیم؟ واقعیت باید فکر کرد دولت و وزارت بهداشت در این شرایط چه کار می توانند بکنند. در آب جاری مملکت واکسن بریزند یا چه؛ ذات آدمی هم پویایی و حرکت است آیا می شود همه را قرنطینه کرد بیشتر باید به دنبال این قضایا بود و کمی به جای رعب و وحشت و ترس و دلهره به مردم بگوییم که چه کار می توانند انجام دهند.

قاضی زاده با بیان اینکه وظیفه رسانه ها در این شرایط بیشتر روشنگری است، گفت: به مردم بگوییم چه کار کنند. متاسفانه در زمانی که سیل آمد ما این کار را نکردیم، در قضایای هواپیما و نسبت به قضایای دیگر نیز با مردم رک و راست نبودیم که بگوییم چه کنند اما حالا فرصت خوبی است که مردم را آگاه کنیم.

این استاد روزنامه نگاری در بخش پایانی این گفت وگو درباره تاثیر روزنامه نگاری بحران، در شرایط بحرانی یادآور شد: روزنامه نگاری کاری نیست که هر کسی در آن وارد شود فقط به این دلیل که نوشتن بلد است. روزنامه نگاری هنر و مهارت است. متاسفانه قبل از اینکه روزنامه نگاران دست به خبر شوند این نکته را نیاموخته ایم. توده ای روزنامه نگار پرجمعیت داریم که شاید 90 درصد آنها نقش خودشان را نمی دانند و حرفه خودشان را نمی شناسند. یک بخشی از روزنامه نگاری هم روزنامه نگاری بحران است؛ روزنامه نگاری بحران در چنین شرایطی وظایفی را در اختیار دارد روزنامه نگار باید مهارت هایی داشته باشد، در این گیر و دار، هنرِ حرف های خودش را نشان دهد و اجرا کند. چندین وقت است که این نکته را می گویم. اول باید حرفه روزنامه نگاری را با فرعیات آن یاد بگیریم و سپس وارد این حرفه شویم.