راه هایی برای بهبود چربی سالم بدن، بدون کاهش وزن - مجله دانلود و سرگرمی

به گزارش خبرنگاران به نقل از واشنگتن پست، یک پرسش مهم: آیا چربی بدن شما مناسب است؟ طبق نتایج علمی تازه فعالیت بدنی، باعث تغییر چربی در سطح مولکولی می گردد به گونه ای که سلامت چربی را بهبود می بخشد. بسیاری از ما ممکن است متوجه نباشیم که چربی بدن می تواند از نظر متابولیکی بدون توجه به وزن یا شکل فرد سالم باشد یا خیر.

جفری هوروویتز استاد دانشگاه میشیگان که در خصوص رابطه میان ورزش و متابولیسم مطالعه می نماید می گوید: چربی سالم به مقدار چربی که فرد حمل می نماید، بستگی ندارد. او می گوید مسئله آن است که چربی چقدر خوب عمل می نماید. کسی که چربی سالم تری دارد نسبت به فردی با چربی ناسالم دارد، عملکرد بسیار بهتری دارد.

او در ادامه می افزاید: آنچه اساسا چربی سالم را از چربی ناکارآمد، متمایز می نماید مقدار سلول های چربی است. هرچه سلول های چربی کوچک تر باشند بهتر است و به طور خاص لازم نیست وزن یا چربی را کاهش دهید تا چربی بدنی که از قبل داشته اید از نظر متابولیکی سالم تر گردد.

چرا مقدار سلول های چربی مهم است؟

او می گوید که سلول های چربی بزرگ از قبل با چربی پر شده اند. این چربی ها نمی توانند مقدار بیش تری را ذخیره نمایند و تمایل دارند مقداری از محتویات پر شده خود را به عنوان اسید های چرب وارد جریان خون نمایند. از آنجا اسید های چرب به سمت اندام های دیگر مانند قلب، ماهیچه ها یا کبد انتقال پیدا می نمایند. کبد و ماهیچه یا قلب چرب پدیده های نامطلوبی هستند. از طرف دیگر، سلول های چربی کوچک می توانند منبسط شوند و اساساً چربی را از خون شما خارج نمایند.

هوروویتز می گوید: ما می خواهیم چربی در داخل سلول های چربی باقی بماند. سلول های چربی سالم حاوی رشته هایی از میتوکندری های فعال برای مراکز قدرت بدن و تامین انرژی سلول هستند. میتوکندری اکسیژن و غذا را به انرژی سلولی تبدیل می نماید. به طور کلی، هرچه میتوکندری بیش تر باشد هر سلول از جمله سلول های چربی سالم تر و انعطاف پذیرتر خواهند بود.

در نهایت، بافت چربی سالم مملو از رگ های خونی است تا اکسیژن و مواد مغذی را به سلول های چربی انتقال دهد؛ همراه با دسته ای از سلول های دیگر که بیش ترمربوط به ایمنی هستند و به مبارزه با التهاب یاری می نمایند. بدون تامین خون کافی و محافظت ایمنی بافت چربی اغلب ملتهب و زخمی می گردد و موادی را در جریان خون آزاد می نماید که باعث شروع التهاب مشابه و ناسالم در سایر نقاط بدن ما (حتی در افرادی که اضافه وزن ندارند) می گردد.

چگونه ورزش می تواند سلول های چربی شما را بازسازی کند؟

با این وجود، تا همین اواخر دانشمندان مطمئن نبودند که آیا چربی ما می تواند تغییر کند یا خیر و این که این تغییر چقدر می تواند باشد. آنان می دانستند که بافت چربی سالم می تواند از بین برود و با سلول های بزرگ و نشت نماینده میتوکندری های ناکارآمد و التهاب، پر گردد.

با این وجود، این که آیا این روند می تواند معکوس یا کُند گردد نامشخص به جای مانده است. بعضی از مطالعات در سال های اخیر که بر روی جوندگان انجام شده نتایج دلگرم نماینده ای را نشان داده اند. نتایج حاکی از آن بود که حیواناتی که از نظر فیزیکی فعال هستند، نسبت به جوندگان کم تحرک، چربی بدنی سالم تری دارند حتی اگر همه آنان طبق استاندارد های جوندگان دارای اضافه وزن باشند.

با این وجود، ما موش های آزمایشگاهی نیستیم و پرسش های زیادی در خصوص چربی بدن مان بی پاسخ به جای مانده است. اما نتیجه مطالعه ای که در ماه ژوئن منتشر شد شواهد جالبی را به همراه داشت. در این مطالعه پژوهشگران دانشگاه کپنهاگ در دانمارک، چربی شکمی را از مردان جوان، کم تحرک، مردان کم تحرک مسن و مردان مسن فعال از نظر بدنی که دوچرخه سواران قدرتی بودند، نمونه برداری کردند.

سلول های چربی مردان مسن تر و کم تحرک، سلامت میتوکندری نسبتا ضعیفی را نشان دادند با میتوکندری های کم تری نسبت به چربی مردان جوان و انرژی کم تری که به وسیله هر میتوکندری فراوری می گردد. این در حالیست که سلول های چربی مردانی مسنی که از نظر بدنی فعال هستند مقدار زیادی میتوکندری حتی بیش تر از بافت چربی مردان جوان در خود نگه می دارند. به طوری که سلول های چربی آنان در مجموع انرژی بهتری تامین می نمایند. بافت چربی آنان هم چنین علائم کمتری از التهاب اولیه را نسبت به چربی مردان غیرفعال در هر سنی، نشان داد.

آندرس گودیکسن استاد زیست شناسی سلولی در دانشگاه کپنهاگ که این مطالعه را رهبری نموده می گوید: تمرین ورزشی به معنای میتوکندری بیش تر و میتوکندری به معنای عملکرد بهتر است و در اصل به معنای وجود چربی سالم تر می باشد.

با این وجود، برای هر کسی که ممکن است آینده نگر نبوده و از سال ها پیش دوچرخه سواری مادام العمر را شروع ننموده باشد، نتیجه مطالعه تازه امیدوارنماینده است چرا که نشان می دهد شروع ورزش در حال حاضر فارغ از آن که چقدر کم تحرک بوده اید، می تواند به سرعت تناسب اندام چربی شما را بهبود بخشد.

برای مطالعه تازه که نتیجه آن در مجله فیزیولوژی منتشر شد و هووروویتز بر آن نظارت داشت پژوهشگران بافت چربی 36 مرد و زن کم تحرک مبتلا به چاقی را مورد نمونه برداری قرار دادند و سپس از آنان خواستند تا به مدت 45 دقیقه یا به شکلی شدیدتر برای 20 دقیقه دوچرخه ثابت را با سرعت میانه برانند. این تمرین چهار بار در هفته به مدت 12 هفته صورت گرفت.

رژیم غذایی داوطلبان به دقت کنترل شد. بنابراین، آنان وزن کم نمی کردند. هوروویتز می گوید در غیر این صورت، تغییرات در بافت چربی آنان ممکن بود به علت کاهش وزن باشد و نه ورزش. با این وجود، داوطلبان ورزشکار بدون کاهش وزن، چربی خود را بازسازی کردند. آنان سلول های چربی کوچک تر و هم چنین مویرگ های بیش تری برای تغذیه سلول ها داشتند.

بافت چربی شان هم چنین نشانگر های بیوشیمیایی کمتری از التهاب، علائم کمتری از زخم و سخت شدن اطراف سلول های چربی را در خود داشت. این اثرات در داوطلبانی که به طور میانه یا شدید دوچرخه سواری نموده بودند، مشاهده شد. هوروویتز می گوید: نتایج نشان داد که شدت دوچرخه سواری مهم نبود بلکه مهم تنها فعال بودن آنان بود.

هوروویتز می گوید: در کوتاه مدت این تغییرات بافت چربی را قادر می سازد تا هر کالری اضافی را که فرد با وعده های غذایی حجیم در تعطیلات دریافت می نماید جمع و ذخیره کند. سناریویی که لزوما به معنای افزایش وزن نیست. این چربی معمولاً به طور موقت ذخیره می گردد و به زودی به انرژی برای سایر بافت ها مانند ماهیچه ها تبدیل می گردد. با این وجود، به گفته وی در این بین بهتر است که چنین چربی هایی را در سلول های چربی ذخیره کنید نه در کبد یا عروق.

هوروویتز می گوید: پیامد های طولانی مدت ورزش و چربی حول محور التهاب است و این که آیا چربی سالم از نظر متابولیکی به بدن سالم یاری می نماید و اگر پاسخ مثبت است این یاری در افراد چاق چگونه خواهد بود.

او می گوید ما به پژوهش های بیش تری احتیاج داریم تا به طور کامل متوجه شویم که چه چیزی چربی سالم را تشکیل می دهد و انواع و مقادیر ورزش هایی که برترین وجه آن را فراوری یا حفظ می نمایند چه هستند. او می گوید: با این وجود، این امری واضح به نظر می رسد که تحرک برای چربی ها و هم چنین سایر بخش های بدن شما مفید است و علت دیگری برای دوچرخه سواری، پیاده روی، دویدن، شنا کردن و یا هر روشی برای فعال بودن و فعال ماندن است.